Triathlon – ABC

[singlepic id=184 w=320 h=240 float=left]A – a jak się zaczęło? – Jest historia, która mówi, że trzech amerykańskich żołnierzy, spierało się, która dyscyplina jest bardziej wartościowa, rozwiązaniem sporu było połączyć trzy dyscypliny pływanie na dystansie 3,8 km, jazdę na rowerze 180 km i bieganie dystans maratonu, i tak kolejno płynęli, jechali na rowerze a następnie biegali.

Oficjalnie pierwszy triathlon zorganizowano 25 września 1974 r. w San Diego w Kalifornii (USA) na dystansie 500 jardów (457,2 metra) pływania, 5 mil (8,047 kilometra) jazdy rowerem i 6 mil (9,656 kilometra) biegu, a w 2000 roku wszedł do rozgrywek olimpijskich na Igrzyskach w Sydney[1].

W Polsce pierwszy triathlon odbył się w Kiekrzu koło Poznania 14 lipca 1984 roku na dystansach 1,5 km/50 km/20 km.

Triathlon na IO zadebiutował w Sydney w 2000 na dystansie 1,5 km/40 km/10 km. Pierwszym mistrzem olimpijskim został Simon Whitfield, który pokonał dystans w czasie 1:48:24.02. Pierwszą mistrzynią olimpijską była Brigitte McMahon (2:00:40.52). Cztery lata później w Atenach triumfowali Hamish Carter oraz Kate Allen. Obecnymi mistrzami olimpijskimi w triathlonie z Londynu są Alistair Brownlee oraz Nicola Spirig.

Triathlon rozgrywany jest na różnych dystansach:

• Super Sprinterski: 0,6 km pływania / 15 km jazdy rowerem / 3 km biegu
• Sprinterski: 0,75 km pływania / 20 km jazdy rowerem / 5 km biegu
• Olimpijski (standard): 1,5 km pływania / 40 km jazdy rowerem / 10 km biegu
• Dystans długi: 3 km pływania / 80 km jazdy rowerem / 20 km biegu
• International Triathlon Union (ITU) – długi dystans: 4 km pływania / 130 km jazdy rowerem / 30 km biegu
• Half-Ironman (Ironman 70.3): 1,9 km pływania / 90 km jazdy rowerem / 21 km biegu
• Ironman: 3,8 km pływania / 180 km jazdy rowerem / 42 km biegu
• Iron: dystanse zbliżone do Ironman
• Ultraman Triathlon: 10 km pływania / 421 km jazdy rowerem / 84 km biegu

B – jak brak przeciwwskazań. Zabawę w triathlon może rozpocząć każdy, jeżeli mamy podstawy w postaci biegania, czy jazdy na rowerze będzie nam jeszcze łatwiej postawić swoje pierwsze kroki w tej nie ukrywam dość trudnej dyscyplinie, ale zapewniam dostarczającej mnóstwa wrażeń i zadowolenia z kolejnych ukończonych zawodów. Niepełnosprawność, też nie jest przeszkodą, w internecie można znaleźć mnóstwo przykładów, ukończenia Ironman, przez osoby po amputacjach kończyn, czy zmagające się z innymi chorobami. Jeżeli do tematu podejdziemy z głową, to nie ma rzeczy niemożliwych.

C– co trzeba kupić lub mieć, aby zabawa się rozpoczęła? Podstawa to rower szosowy, nie mam tu na myśli maszyn za 20 tyś zł, z powodzeniem można już za 2-5 tyś kupić dobry rower szosowy pozwalający nam na starty na dystansach od super sprintu do olimpijki, po małych modyfikacjach ( założenie lemondki, takiej przystawki do kierownicy, która pozwala na przyjęcie bardziej aerodynamicznej pozycji podczas jazdy), będzie idealny do dystansów dłuższych. Wszyscy posiadający rowery górskie też mają szanse na świetną zabawę, w imprezach typu cross triathlon, gdzie trasa kolarska rozgrywana jest w terenie, startując w kilku imprezach tej rangi nie ukrywam, że są czasem bardziej wymagające niż na rowerze szosowym. Dlaczego uważam, że nie trzeba wydawać majątku na rower, bo startując w Barcelonie zeszłego roku, jechałem z zawodnikami, którzy jechali na maszynach z górnej półki a Ja na swojej średniej klasy Meridce, i przyznam, że jak wychodziłem na zmianę to zostawali za mną, rower sam nie pojedzie, pamiętajcie o tym.

[singlepic id=183 w=620 h=440 float=center]

Pianka do pływania jest też bardzo potrzebnym wyposażeniem triathlonisty, ale nie niezbędnym, mamy przecież sporo zawodów rozgrywanych w miesiącach czerwiec, lipiec, woda ma wtedy powyżej 20 stopni Celsjusza i przepłynięcie 600-750 m, czy 1,5 km jest do zrobienia. Przedział cenowy jest dość duży, bo można już za 700 zł kupić średniej klasy piankę, ale najwyższej klasy kosztują ok. 2,0 tyś. Alternatywą jest też wypożyczenie.

[singlepic id=182 w=320 h=240 float=center]

Buty biegowe są z tego wszystkiego najtańszym wydatkiem ok. 300 zł. Z powodzeniem można na zawodach używać naszych butów treningowych, zmieniając w nich sznurowadła na gumki, umożliwiające wciąganie buta bez potrzeby wiązania, oszczędzającego całkiem sporo czasu, szczególnie na dystansach sprinterskich.

Podsumowując, triathlon nie jest tanią dyscypliną, ale nikt wszystkiego na raz nie kupił, stopniowe uzupełnianie sprzętu, pozwoli na zmniejszenie tego odczucia, a już posiadając rower czy piankę na pewno posłużą nam kilka sezonów startowych.

Nie ma, co się za dużo zastanawiać tylko zacząć zabawę w triathlon do rozpoczęcia sezonu zostało jeszcze trochę czasu.